醉翁亭记

醉翁亭记原文：

环滁皆山也。其西南诸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊也。山行六七里，渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者，酿泉也。峰回路转，有亭翼然临于泉上者，醉翁亭也。作亭者谁？山之僧智仙也。名之者谁？太守自谓也。太守与客来饮于此，饮少辄醉，而年又最高，故自号曰醉翁也。醉翁之意不在酒，在乎山水之间也。山水之乐，得之心而寓之酒也。
　　若夫日出而林霏开，云归而岩穴暝，晦明变化者，山间之朝暮也。野芳发而幽香，佳木秀而繁阴，风霜高洁，水落而石出者，山间之四时也。朝而往，暮而归，四时之景不同，而乐亦无穷也。
　　至于负者歌于途，行者休于树，前者呼，后者应，伛偻提携，往来而不绝者，滁人游也。临溪而渔，溪深而鱼肥。酿泉为酒，泉香而酒洌；山肴野蔌，杂然而前陈者，太守宴也。宴酣之乐，非丝非竹，射者中，弈者胜，觥筹交错，起坐而喧哗者，众宾欢也。苍颜白发，颓然乎其间者，太守醉也。
　　已而夕阳在山，人影散乱，太守归而宾客从也。树林阴翳，鸣声上下，游人去而禽鸟乐也。然而禽鸟知山林之乐，而不知人之乐；人知从太守游而乐，而不知太守之乐其乐也。醉能同其乐，醒能述以文者，太守也。太守谓谁？庐陵欧阳修也。

醉翁亭记拼音解读：

huán chú jiē shān yě 。qí xī nán zhū fēng ，lín hè yóu měi ，wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě ，láng yá yě 。shān háng liù qī lǐ ，jiàn wén shuǐ shēng chán chán ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě ，niàng quán yě 。fēng huí lù zhuǎn ，yǒu tíng yì rán lín yú quán shàng zhě ，zuì wēng tíng yě 。zuò tíng zhě shuí ？shān zhī sēng zhì xiān yě 。míng zhī zhě shuí ？tài shǒu zì wèi yě 。tài shǒu yǔ kè lái yǐn yú cǐ ，yǐn shǎo zhé zuì ，ér nián yòu zuì gāo ，gù zì hào yuē zuì wēng yě 。zuì wēng zhī yì bú zài jiǔ ，zài hū shān shuǐ zhī jiān yě 。shān shuǐ zhī lè ，dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě 。
　　ruò fū rì chū ér lín fēi kāi ，yún guī ér yán xué míng ，huì míng biàn huà zhě ，shān jiān zhī cháo mù yě 。yě fāng fā ér yōu xiāng ，jiā mù xiù ér fán yīn ，fēng shuāng gāo jié ，shuǐ luò ér shí chū zhě ，shān jiān zhī sì shí yě 。cháo ér wǎng ，mù ér guī ，sì shí zhī jǐng bú tóng ，ér lè yì wú qióng yě 。
　　zhì yú fù zhě gē yú tú ，háng zhě xiū yú shù ，qián zhě hū ，hòu zhě yīng ，yǔ lǚ tí xié ，wǎng lái ér bú jué zhě ，chú rén yóu yě 。lín xī ér yú ，xī shēn ér yú féi 。niàng quán wéi jiǔ ，quán xiāng ér jiǔ liè ；shān yáo yě sù ，zá rán ér qián chén zhě ，tài shǒu yàn yě 。yàn hān zhī lè ，fēi sī fēi zhú ，shè zhě zhōng ，yì zhě shèng ，gōng chóu jiāo cuò ，qǐ zuò ér xuān huá zhě ，zhòng bīn huān yě 。cāng yán bái fā ，tuí rán hū qí jiān zhě ，tài shǒu zuì yě 。
　　yǐ ér xī yáng zài shān ，rén yǐng sàn luàn ，tài shǒu guī ér bīn kè cóng yě 。shù lín yīn yì ，míng shēng shàng xià ，yóu rén qù ér qín niǎo lè yě 。rán ér qín niǎo zhī shān lín zhī lè ，ér bú zhī rén zhī lè ；rén zhī cóng tài shǒu yóu ér lè ，ér bú zhī tài shǒu zhī lè qí lè yě 。zuì néng tóng qí lè ，xǐng néng shù yǐ wén zhě ，tài shǒu yě 。tài shǒu wèi shuí ？lú líng ōu yáng xiū yě 。
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

欧阳修 欧阳修（1007─1072）字永叔，号醉翁，晚号六一居士，吉水（今属江西）人。修幼年丧父，家贫力学。天圣八年（1030）进士及第，为西京（今河南洛阳）留守推官。在西京三年，与钱惟演、梅尧臣、苏舜钦等诗酒唱和，遂以文章名天下。景祐元年（1034）召试学士院，授宣德郎。三年，以直言为范仲淹辩护，贬夷陵（今湖北宜昌）县令。庆历中，以右正言知制诰，参与范仲淹、韩琦、富弼…详情